Co znajdziesz w artykule?
Zrozumieć asymetrię u niemowlaka – przyczyny i objawy
Asymetria u niemowlaka to widoczne lub wyczuwalne różnice w ustawieniu głowy, tułowia bądź kończyn, które mogą utrudniać harmonijny rozwój ruchowy malucha. Najczęściej wynika z warunków życia płodowego – ograniczonej przestrzeni w macicy, ułożenia miednicowego czy napiętego łożyska, a także z samego przebiegu porodu, gdy główka i barki narażone są na duże siły uciskowe. Do przyczyn zalicza się również przeciążenia mięśni karku spowodowane długim leżeniem na jednej stronie, refluks prowadzący do odruchowego wyginania tułowia oraz niewyleczone napięcia w obrębie przepony po krzyku lub kolkach. Niepokój powinny wzbudzić objawy takie jak: stałe obracanie głowy w jedną stronę, asymetryczne układanie rąk podczas leżenia na brzuchu, częstsze zaciskanie tylko jednej piąstki, czy widoczna różnica w kształcie czaszki. Warto obserwować, czy dziecko potrafi śledzić wzrokiem bodźce z obu stron, czy unosi ramiona równomiernie i czy przy próbie obracania na bok nie występuje wyraźne „zawieszenie” jednej połowy ciała. Wczesne wychwycenie subtelnych odstępstw pozwala skorzystać z łagodnych form terapii – fizjoterapii neurorozwojowej, osteopatii czy treningu sensomotorycznego – dzięki którym asymetria u niemowlaka najczęściej ustępuje już w pierwszym półroczu życia.
Nowoczesne terapie na asymetrię u niemowlaka – co oferuje fizjoterapia?
Specjaliści z FizjoHuty sięgają po szereg innowacyjnych metod, by korygować asymetrię u niemowlaka już od pierwszych tygodni życia. Jedną z najlepiej udokumentowanych jest terapia neurorozwojowa NDT Bobath, w której terapeuta prowadzi ruchy malucha tak, aby jego mięśnie i stawy uczyły się symetrycznego, ekonomicznego wzorca. W przypadkach wyraźnego odchylenia osi ciała stosuje się także stymulację odruchową według Vojty – krótkie, precyzyjne uciski aktywują pożądane reakcje motoryczne, co sprzyja wyrównaniu napięć po obu stronach tułowia i szyi.
Coraz większą popularność zyskuje osteopatia pediatryczna, w której delikatne techniki tkanek miękkich i czaszkowo-krzyżowe poprawiają ruchomość szwów czaszki oraz elastyczność przepony. Dzięki temu dziecko łatwiej utrzymuje głowę na środku i rozwija harmonijny oddech, co wspiera prawidłowe układanie kręgosłupa. Uzupełnieniem zabiegów są aplikacje kinesiotapingu – elastyczne plastry przyklejone na kark czy tułów wydłużają mięśnie skrócone i przypominają rodzicom o właściwym noszeniu malca.
Nowoczesna fizjoterapia integruje też ćwiczenia z zakresu Tummy Time 2.0, gdzie panel sensoryczny i lustrzana mata zachęcają niemowlę do aktywnego podpierania się symetrycznie na przedramionach. W gabinecie terapeuta uczy opiekunów chwytów dnia codziennego – prawidłowego przewijania, noszenia „na tygryska” czy rotowania dziecka podczas karmienia. Takie kompleksowe podejście nie tylko redukuje asymetrię u niemowlaka, lecz także wspiera rozwój koordynacji wzrokowo-ruchowej, co procentuje w późniejszych etapach nauki siadania i raczkowania.
Osteopatia i trening – innowacyjne podejścia do asymetrii u niemowlaków
Osteopatia wykorzystuje delikatne techniki manualne, które mają na celu przywrócenie równowagi napięciowej w całym ciele dziecka. Terapeuta ocenia ruchomość czaszki, kręgosłupa oraz stawów biodrowych, a następnie za pomocą subtelnych, pulsacyjnych ucisków poprawia ślizg kości i elastyczność tkanek miękkich. W praktyce oznacza to na przykład łagodne rozluźnianie przepony, by ułatwić symetryczne oddychanie, czy mobilizację potylicy, która często odpowiada za skręcanie głowy w jedną stronę. Celem jest zmniejszenie bodźców prowokujących asymetrię u niemowlaka i stworzenie warunków do prawidłowego rozwoju motorycznego.
Elementem uzupełniającym są krótkie, powtarzalne treningi ruchowe dostosowane do etapu rozwoju malucha. Rodzice uczą się, jak podczas codziennych czynności stymulować symetrię: układają dziecko w pozycji „na boku noszonym”, naprzemiennie zmieniają kierunek karmienia czy korzystają z mat sensorycznych o różnych fakturach, by aktywować obie strony ciała. Terapeuta może zaproponować zabawę w „samolot” – trzymanie dziecka na przedramieniu brzuszkiem w dół i lekkie unoszenie jednej lub drugiej ręki, co uczy stabilizacji lędźwiowej oraz równomiernej pracy mięśni szyi. Ważnym ćwiczeniem jest również naprzemienne sięganie po kolorowe grzechotki ustawione po obu stronach osi ciała, wzmacniające przekraczanie linii środkowej. Dzięki połączeniu precyzyjnej terapii manualnej i świadomie dobranego ruchu asymetria u niemowlaka może stopniowo ustępować, a dziecko zyskuje lepszą kontrolę posturalną, prawidłowy tor napięcia mięśniowego oraz swobodę eksploracji otoczenia.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej kliknij tutaj: https://fizjohuta.pl/